Review: Burggraven van het Westelijk Koninkrijk

Het derde en laatste deel in de ‘Westelijke Koninkrijk’ triologie is de Burggraven. Het speelt af in een tijd waar de kracht van de koning afneemt. Er is vrede maar mensen verliezen hun geloof in de koning. De burggraven zijn wijs en doortastend ze lijken loyaal aan de koning maar zullen het volk steunen voor het geval er een machtswissel plaats gaat vinden. Kies op het juiste moment om je schulden af te kopen of om juist je eigendommen vast te leggen. Zet misdadigers in om je doelen sneller te realiseren ook al zal dit wat gezichtsverlies geven. Bouw nieuwe gebouwen, huur nieuwe inwoners in, schrijf manuscripten of plaats arbeiders in het kasteel om als eerste tot kasteelleider uitgeroepen te worden, bestrijdt armoede en laat welvaart terugkeren.

Thema en componenten
Zoals de andere spellen uit deze trilogie voelt het thema een beetje dun, maar bij dit type spellen is dat vaak van ondergeschikt belang. In dit spel is je figuur inderdaad een burggraaf die de verschillende plekken om het bord langsloopt. Het andere wat ook terug te zien is in de trilogie is dat ook Burgraven weer beschikt over een goed gevulde doos met houten spelmateriaal, het bekende artwork van The Mico, een uitgebreid solo-spel en uitgebreide, maar duidelijk beschreven spelregels.

Gameplay

In het spel Burggraven van het Westelijk Koningkrijk ga je tijdens je beurt een kaart spelen, je burggraaf verplaatsen en vervolgens een actie uitvoeren, dit doe je om beurten totdat het einde van het spel wordt getriggerd, je telt je punten bij elkaar en de speler met de meeste punten wint het spel.

Een spelersbeurt bestaat uit het spelen van een kaart waardoor je andere kaarten doorschuiven, het getal wat in je muntje staat afgebeeld zijn de aantal stappen die jouw Burggraaf moet zetten, daarnaast mag je extra zilver betalen om hem verder te verplaatsen. Waar je figuur eindigt is bepalend voor welke acties je kan doen. In de buitenste cirkel mag jij de zakjes iconen op je kaarten gebruiken om een handel actie uit te voeren die staat afgebeeld, bijvoorbeeld 2 zakjes voor een goud, heb je 6 zakjes  dan krijg je hiervoor 3 goud, de andere actie in de buitenste cirkel is het bouwen van gebouwen deze leveren je bonussen op die blijvend zijn voor tijdens het spel en geven ook een bonus bij het plaatsen daarvan. Hoe meer hamer- en steensymbolen hij kan betalen hoe beter het gebouw en hoe meer punten het ook oplevert aan het einde van het spel. In de binnenste cirkel zijn twee andere acties die je kan uitvoeren. Kruissymbolen en inktpotten kan je gebruiken om een manuscript te schrijven, deze geven ook een bonus en geven je extra punten als je er drie van dezelfde hebt of van alle vier de kleuren 1. De vierde en laatste hoofdactie is arbeiders plaatsen in het kasteel, dit doe je door het betalen van goud en adelsymbolen. Deze arbeiders kunnen zorgen voor een kettingreactie in het kasteel waarmee je weer bonussen en punten kan verdienen. De misdadiger telt als een joker voor iedere actie en daarnaast mag je zilver betalen om de kaart die open ligt de iconen die daar op zijn afgebeeld ook te gebruiken voor je actie.

Na je hoofdactie mag je nog de kaart kopen die open ligt bij jouw figuur, hierna handel je een eventuele botsing af van het loyaliteitsspoor en vul je je kaarten aan. Aan het eind Spelers tellen dan alle punten en kijken hoe ze scoren met de meerderheid eigendomsakten of schuld kaarten. Burgraven bevat een aantal mechanisme die ze aan het begin van het spel duidelijk uitleggen, een belangrijk onderdeel van het spel is het corruptie spoor, deze twee stenen bewegen richting elkaar en wanneer zij elkaar raken handel je aan het einde van je beurt af en worden er eigendom- of schulden kaarten getrokken. Wanneer een bepaald aantal van deze kaarten is getrokken luidt dit het einde van het spel in. De speler met de meeste punten wint het spel.

Eindoordeel
Als derde deel in de trilogie sluit Burggraven het Westelijk koninkrijk en om te beginnen is Burggraven voor mij persoonlijk het beste deel. Het heeft de wat diepere tactische laag die in Paladijnen zit maar meer de speelduur van Architecten. Bij Burggraven was ik erg benieuwd naar het deckbuilding principe, bij het eerste potje vond ik dit niet sterk naar voren komen. Na nog een aantal potjes merk je dat je door het spelen of kopen van verschillende kaarten toch wel invloed heb op je deck kaarten ondanks dat je maar per beurt 1 kaart mag spelen, echter komt het voor mij meer richting card management dan dat ik het deckbuilding principe had. 

Een ander mechanisme dat de kaart die je speelt ook bepaald hoe ver je Burggraaf moet lopen zorgt voor de nodige hersenkrakers om precies de juiste acties aan te stippen, vooral de actie om schulden of eigendomsaktes te laten omdraaien was niet altijd makkelijk om te bereiken terwijl deze wel veel invloed heeft op de eindscore. Het is wel duidelijk dat je tijdens het spelen niet alles kan doen, je sprokkelt je punten bij elkaar met de verschillende acties die je speelt, wanneer je dit goed weet te plannen en een optimale zet kan doen doordat je zorgt dat alle kaarten net goed liggen, je een kaart nog extra kan afleggen voor extra iconen en zo net dat dure gebouw kan betalen of zo extra werkers kan plaatsen in het kasteel is een erg leuke puzzel. 

Het spoor met corruptie en loyaliteit is een leuke toevoeging en is erg bepalend hoe snel de schuld of eigendomskaarten door het spel gaan en wanneer het spel dus wordt beëindigd, ook hier zit weer een stukje tactiek waarin je toch beide kaarten wil hebben anders heb je risico dat je hier geen eindbonus voor gaat krijgen, het is ook zeer bepalend hoe je hier mee speelt heb je veel misdadigers (jokers) zal je wellicht makkelijker betere acties kunnen uitvoeren maar trek je ook veel schuld kaarten die je weer zal moeten proberen weg te werken. 

Verder is het artwork vertrouwd en ook de manier waarop iconen worden ingezet zie je de vergelijken is met de vorige spellen uit de serie. Het bord is mooi vormgegeven regels zijn uitgebreid maar duidelijk omschreven, het was alleen bij mij niet de beste start om het spel voor de eerste keer solo te spelen, hierdoor miste ik in het begin vooral bij de solo speler wel wat stappen, de solo werkte verders wel vrij gemakkelijk.

Burgraven van het Westelijk Koningkrijk is een mooie afsluiter van deze trilogie en raakt voor mij het beste uit de vorige twee spellen ik verwacht dan ook dat deze makkelijker terug op tafel komt dan Paladijnen en dat ik er meer spelplezier uit ga halen dan met Architecten.

Dit spel is vriendelijk ter beschikking gesteld door de uitgever voor deze review.