Ticket to Ride: Mijn eerste reis
Aantal spelers: 2-4 spelers
Tijd: 30 minuten
Leeftijd: vanaf 6 jaar
Bedenker: Alan R. Moon
Illustraties: Cyrille Daujean et al.
Uitgever: Days of Wonder
De Ticket to Ride serie is een van de best verkochte spellenseries ooit. Na het origineel waar de spelers routes proberen te leggen door Amerika is er een andere basisversie gekomen waarbij je Europese steden met elkaar moet verbinden. Naast deze twee edities zijn er talloze kaarten uitgebracht waarbij spelers de hele wereld over reizen om op de juiste bestemming aan te komen. Daarnaast zijn er nog niet heel lang kleine edities waarbij steeds een andere stad wordt aangedaan en als laatste de jubileum versies waarbij prachtig ontworpen treintjes in tinnen doosjes liggen te wachten om vervolgens op een prachtig groot bord te worden geplaatst. Deze junior editie zorgt ervoor dat er een Ticket to Ride versie is voor ieder publiek en laat zien dat de serie nog steeds staat als een trein.
Gameplay
Iedere speler begint met vier treinkaarten in zijn hand en met twee bestemmingskaarten voor zich. De jongste speler mag beginnen en kiest een van de twee acties; treinkaarten trekken van de trekstapel of een route claimen. In tegenstelling tot het grote Ticket to Ride zijn er geen open treinkaarten in deze versie. De treinkaarten zijn in verschillende kleuren te verkrijgen die overeenkomen met de kleuren van verschillende routes op de kaart. Daarnaast heb je ook jokerkaarten in de vorm van locomotieven. Deze kan je in combinatie met normale kaarten spelen om toch voldoende kaarten te kunnen afleggen.
De andere actie die spelers kunnen doen is een route claimen. Om dit mogelijk te maken leg je de kleuren kaarten af die nodig zijn om de treintjes te plaatsen. Je mag elke vrije route claimen die er op het bord aanwezig is. Op sommige plaatsen zijn dubbele routes op de kaart en je mag als speler niet beide routes claimen. Als je alle routes hebt geclaimd dit tussen twee bestemmingen op de kaartjes zijn aangegeven dan draai je de bestemmingskaart om en trek je een nieuwe. Als je beide bestemmingskaarten niet kunt halen dan mag je een beurt overslaan om beide kaarten te vervangen door nieuwe. Naast de normale bestemmingskaarten is het ook mogeljk om een “Oost-West” kaart te winnen. Deze behaal je door de linkerkant van het speelbord te verbinden met de rechterkant. Deze bonus telt als een bestemmingskaart. Het spel is onmiddellijk klaar een speler de zesde bestemmingskaart heeft omgedraaid of alle treintjes van een speler staan op het speelbord. In het laatste geval wint de speler die de meeste bestemmingskaarten heeft gehaald.
Eindoordeel
Ticket to Ride: Mijn eerste reis is wat mij betreft een geslaagde variant. Door de duidelijke afbeeldingen, de versimpelingen van de regels, en natuurlijk de naam is deze al menigmaal op tafel gekomen. Het is leuk om te zien dat kleine kinderen gelijk zich kunnen meten met volwassen zonder dat je je hoeft in te houden. Zoals je altijd wel van Days of Wonder kunt verwachten zijn de componenten netjes verzorgd. Linnen finish kaarten, leuke plastic treintjes zorgen ervoor dat het een kleurrijk geheel is. Ticket to Ride zorgt ervoor dat je door de verschillende tickets het spel kunt winnen. Het kan voorkomen dat je een beetje pech hebt met de tickets die jij krijgt in vergelijking met je tegenstander, waardoor het onmogelijk is om in te halen. Enige grote minpunt is het eindspel. Het kan voorkomen dat spelers niet een gelijk aantal beurten hebben gehad. Dit kan eventueel door huisregels worden opgelost, maar de potjes duurde dusdanig kort dat je snel een nieuwe kans krijgt. Onze zoon vindt het een fantastisch spel en wilt het altijd spelen. Hij is zichzelf aan het klaarstomen voor het grote werk. Wil je kinderen iets anders bieden dan mens erg je niet, ganzenbord of monopoly dan is Ticket to Ride: Mijn eerste reis een ideaal spel om de hobby bij de jongste aan te wakkeren.
